We wonen nu helemaal op het einde van een steile helling. Tsunami gevaar is er niet meer. Al één geruststelling.
Vanuit de living en vanop het terras, kijken we over de huizen en over de zee, in de richting van het stadje Porirua, . We zien het haventje, de heuvels in de verte en 's avonds genieten we van een mooi schouwspel van lichtjes.
Als we onze straat naar beneden rijden, komen we uit aan een klein strandje - Karahana Bay.
Het is een rustig stukje zee waar de kinderen gerust kunnen zwemmen. Het enige 'gevaar' zijn de 'stingrays' - pijlstaartroggen die vaak op/onder het zand in het warme, wat ondiepe water op de bodem liggen. Echt gevaarlijk is het niet, wel kunnen ze je met hun staart een venijnige steek geven. Deze week hebben we een prachtexemplaar gezien. Een rog van wel 1,20m vleugelbreedte verplaatste zich galant door het water. De uiteinden van haar/zijn vleugels/vinnen kwamen sierlijk boven het wateroppervlak gewapperd. Deze zomer zijn er heel wat stingrays gesignaleerd in Plimmerton. In het water aan de Marae kan je ze 's avonds meestal in grote groep zien.
Thuis krijgen de kinderen elke dag gezelschap van Jojo, een erg lieve kater. Hij wordt hier erg verwend en ons huis is zowat zijn 2de thuis geworden . We genieten ook van zijn aanwezigheid.
