De aardbeving in Christchurch is ook hier in Nieuw-Zeeland groot nieuws en een dagelijks gespreksonderwerp. Vooral omdat Christchurch wordt beschouwd als een aardbevingsONgevoelig gebied. De huizen zijn er niet op voorzien om aardschokken op te vangen. Wellington is wel een aardbevingsgevoelig gebied. De meeste huizen en gebouwen hier zijn wel aardbevingsbestendig gebouwd, zoals het grote Te Papa museum in Wellington. Dit immense museum is voorzien van ondergrondse beweeglijke platen die ervoor kunnen zorgen dat het hele gebouw kan meebewegen bij een aardbeving.
Nu, de aardbeving is Christchurch was een erg oppervakkige dus het kan best zijn dat niets tegen deze schokken is opgewassen. Vele aardbevingen 'spelen zich af' diep onder de grond - soms op 150 km diepte of meer.
Vele mensen hier hebben familie wonen in en rond Christchurch. Ook op school zijn er heel wat kinderen met familie in Christchurch en sommigen hadden gisteren nog geen nieuws ontvangen van hen. In Nore's klas is een meisje haar kleine neefje omgekomen toen hij een voorwerp op het hoofd kreeg. Voor velen hier wordt een aardbeving plots realiteit ; komt het erg dichtbij.
Op school wordt er veel over gepraat en worden allerlei veiligheidsmaatregelen nog eens extra in de verf gezet. Men blijft er de kinderen op attent maken hun hoofd en nek steeds goed te beschermen . Eva moest zelfs een schrijfoefening doen omtrent 'wat ga ik doen bij een aardbeving ?' Sommige kinderen uit haar klas kunnen erg goed schrijven. Ik sta er versteld van wat sommige 6-jarigen al allemaal kunnen neerpennen. Knapje werkstukjes. De lees- en schrijfmethode is helemaal anders dan in België. De kinderen leren vaak schrijven uit hun fouten - zowel kobe als eva moeten dagelijks een kort tekstje schrijven bij een eigen tekening en omtrent een bepaald onderwerp. Ze mogen dit volledig fonetisch doen , hun zin steeds beginnend met een hoofdletter en eindigen met een punt (full stop). Dit is veelal de vertrekbasis. En dit blijkt goed te werken want ook in Kobe's klas ( 5-jarigen) kunnen sommigen toch al één en ander schrijven. Ook Eva begint reeds wat engelse woordbeelden te kennen. Verder schrijft men hier enkel in drukletters - geen koordschrift. Sommige cijfers worden anders gevormd dan bij ons bvb 1 is enkel een streepje en een 7 heeft geen streepje in het midden. Ik probeer ook mijn cijfers zo te schrijven want ik heb al gemerkt dat anders sommige moeite hebben om mijn getallen te lezen. Ook ik had in de winkel moeite om bepaalde prijzen te lezen : bij 7.99 NZD dacht ik steeds dat het 1.99 NZD was ! :-) Spotgoedkoop ... tot ik aan de kassa kwam...
